Puntje, puntje, puntje

Dots. Iemand komt binnen en gaat op een van de stoeltjes zitten. Hoofd gebogen over scherm. Al append, twitterend en googlend. Best lang. Minuten lang. En dan is er een geluid en is er even notie van wat er gebeurt in deze ruimte. De trein. Het groepje mensen, her en der verspreid in de ruimte, sommigen kijkend en anderen googlend, golft als aangetrokken door een magneet naar de deur richting de blauw-gele deur van de trein. Twee mensen blijven over. Zetten een stip op het canvas. Een stip met een persoonlijk verhaal. Een canvas met de kaart van Tilburg. Het is alweer donker geworden…