Everywhen, challenging time
Theatermakers Marjolein Roeleveld en Britt Bakker gaan de uitdaging aan om in een korte TIJD een voorstelling te maken over het fenomeen everywhen, op (en mét) het station. Terwijl de ruimte in het station groeit en verandert gedurende de hele periode, repeteren zij in het zicht aan deze voorstelling.
In de laatste week kunt kunt u van 2 t/m 7 april de voorstelling bezoeken.
Elke avond om 20.00 uur.
Op zaterdag 6 april is er een extra voorstelling om 16.00 uur.
Reserveer hier uw Tickets.
Everywhen, challenging time
Het is een theatrale, filosofische en vaak ludieke poging om onze westerse tijdsperceptie 180° te draaien. Wat als je niet vooruit denkt? Wat als plaats belangrijker is dan tijd?
In een collage van prikkelende poëtische beelden en verfrissende verhalen proberen ze het fenomeen everywhen te doorgronden. Dikwijls spelen zij met persoonlijke verhalen over beginnen, eindigen, begrafenisrituelen en de reizen naar Australië en Congo, waar tijd heel iets anders is dan in Nederland. Maar ook verhalen van anderen, uit de SONGLINE (link naar de songeline installatie) komen voorbij.
Als tijd als lineair gegeven wegvalt is er enkel nog het Hier en het Nu dat je aandacht vraagt. Het impliceert een situatie waarin alles gelijktijdig kan gebeuren. De voorstelling neemt je mee in een voorstelling waarin verhalen over tijdsbeleving, verwondering over het detail, vertraging en onverwachte gebeurtenissen zodanig gecomponeerd zijn dat het een nieuwe geïntensiveerde beleving van het Nu op roept. Een ervaring waarin men steeds meer los komt te staan van verwachtingen, logica en lineaire tijd.
Het is vergelijkbaar met een droomtoestand, waarin de urgentie van de (vaak intrigerende) gebeurtenissen en het tarten van logische dimensies als tijd en plaats, zowel vervreemdend als volkomen reëel aandoen. Waar verwondering gepaard gaat met overgave aan het moment.
Wat is Everywhen?
Everywhen is een tijd- ruimteperceptie die gekend is bij de Australische Aboriginals. Er bestaat daar geen woord voor TIJD. Woorden als ‘vroeger’, ‘gisteren’, ‘straks’ of ‘later’ worden niet gebruikt. De gedachte van de Aboriginal is dat ‘hij’ sowieso niks bezit, tijd niet en ook land niet. Alles is één, de mens, de tijd en het land. Dus hoe zou je dat kunnen bezitten?
Everywhen is moeilijk in woorden te vatten, zelfs antropologen lukt dat niet. Volgens antropoloog David Maybury-Lewis is deze tijdsperceptie niet cyclisch of lineair, maar heeft het meer weg van de ruimtetijd van de moderne natuurkunde.
Het belangrijkste uitgangspunt is dat plaats het belang van een gebeurtenis bepaalt, niet tijd. Verhalen van de Aboriginals, ook als ze over leven of over de droomtijd gaan, focussen op plaats omschrijvingen en ruimtelijke omschrijvingen en niet op tijdsbepalingen zoals wanneer, ervoor of erna.
De term ‘everywhen’ is verbonden aan de ‘Dreamtime’, de tijd waarin de voorouders van de aboriginals het land, de zee, rotsen en de dieren schiepen. Deze tijd loopt nog steeds door. Everywhen is het verleden, het heden en de toekomst in één.
Het leven voltrekt zich dus cyclisch, er is niet echt een begin en niet echt een einde. Alles is gelijktijdig aanwezig. Als de zomer eindigt zijn de navolgende herfst, winter en lente eigenlijk alweer het begin van een volgende zomer.
Er is geen scheiding tussen hemel en aarde, net als er geen verschil is tussen de fysieke en spirituele wereld. De dood is geen eindpunt.
Niets houdt op. Nu is voortdurend in verandering. Het maakt daardoor niet uit wannéér iets gebeurt, maar dát het gebeurt.
Als een Aboriginal ergens heen moet dan begint hij eenvoudigweg te lopen, zonder nadruk op hoe lang zijn reis zal duren en of het niet sneller kan.
De westerse mens beweegt zich door tijd, aboriginals bewegen zich door ruimte. Dat lijkt een simpel statement. Maar bedenk je eens hoezeer wij aan de tijd hechten in ons westerse leven. Wat als je je echt voorstelt dat tijd er niet toe doet? Wat als je niet vooruit denkt? Als plaats belangrijker is dan tijd?
Kom naar het station! En vergeet met ons de tijd.
Reserveer hier uw Tickets.